Quantcast
Channel: De Borduurvrouw
Viewing all 118 articles
Browse latest View live

Reticella of Reticello leren met het Handwerkcafé Waddinxveen

$
0
0
Soms zou ik willen dat ik dichter in de buurt van Waddinxveen woon dan ik nu doe; iedere week is daar namelijk een gezellig handwerkcafé. Het afgelopen jaar publiceerde een groepje Waddinxveense handwerksters "Het open zomenfestival" op de weblog van het handwerkcafé. Je hebt er vast wel over gehoord of gelezen. In september starten zij een nieuw initiatief: Reticella (of Reticello, is hetzelfde). Lees er hier (klik) alles over.
"We zijn het volgende van plan: we leren Jannie – en iedereen met belangstelling – de basis van de reticella techniek. Dit doen we naar aanleiding van het boek “IL RETICELLO” van Giuliana Buonpadre, die in Verona een borduurschool heeft. Haar website vind je hier: http://www.filofilo.it/eng/home-page/presentation. Bekijk de website op je gemak, je komt er prachtige foto’s tegen van deze mooie borduurtechniek en zelfs voorbeeld pagina’s uit haar verschillende boeken."
Weblog Handwerkcafé Waddinxveen
Als je mee wilt doen is het noodzakelijk het boek "Il Reticello deel 3, 5e druk" van Giuliana Buonpadre aan te schaffen, het is o.a. te koop bij Naald en Draad (klik).
Ik heb het boek van de borduurman voor mijn verjaardag gekregen (naast een regenton van 209 liter) dus je zou denken dat ik mee ga doen. Maar ik ben ernstig aan het twijfelen. Een paar jaar geleden deed ik met de borduurvriendin een workshop Reticello (klik) en klik hier (klik). 

Omdat mijn werkstukje nog niet af was ben ik er zelf verder mee gegaan. Toen ik toe was aan knippen, knipte ik hupsakee een stukje uit de stof, waarna het geborduurde patroontje terstond begon te rafelen. Ik was de platsteken om dit te voorkomen vergeten te maken. Het lapje is reddeloos verloren maar het  borduurwerk kan ik wel recyclen, maar ik ben wat schrikachtig geworden voor Reticello.

Hulp gevraagd: wie kent dit borduurpatroon?

$
0
0
Van Loekie kreeg ik dit mailtje:

"Tijdens onze vakantie in Frankrijk zag ik dit borduurwerk hangen in een restaurant. De eigenaar kon mij niet vertellen waar dit patroon vandaan kwam."

Helaas weet ik niet wie de ontwerper van dit patroon is, ik heb het nog nooit gezien. Een rondje Google leverde niets op vandaar dat ik jullie hulp inroep. 
Is er iemand die dit patroon kent en er iets meer over weet? Of weet je hoe Loekie aan het patroon kan komen? Ze zou het graag borduren. Mail me op deborduurvrouw @ gmail.com (maar dan aan elkaar zonder spaties).
Ik hoop dat iemand antwoord op Loekies vraag kan geven.

Susan Greening Davis

$
0
0
In juli las ik op de weblog van De Handwerkboetiek (klik) dat de Amerikaanse ontwerpster Susan Greening Davis naar Roden zou komen om een workshop te geven. Ik gaf me snel op en dat was maar goed ook want binnen een dag zat de workshop vol en ik was de laatste. Afgelopen vrijdag kwamen 30 borduursters bijeen in de oude winkel van De Handwerkboetiek. We maakten kennis met Susan (klik)en hadden een geweldige middag.

Susan vertelde het verhaal achter A journey with Sibbel (klik), haar nieuwste boek. Ze was in Brugge met een vriendin en vond in een antiekwinkel een oude stoplap. Ze kocht deze en ondertussen kwam er een vrouw binnen die oude merklappen te koop aanbood. Een van de merklappen was "Sibbel" en Susan kocht deze lap en raakte er door gefascineerd.

Thuis in de VS besloot ze de achtergrond van Sibbel uit te zoeken. Ze ontdekte dat Sibbel een weesmeisje was uit een Amsterdams weeshuis. Ze ging later werken voor een rijke werkgever en borduurde daar de merklap die Susan nu in haar bezit heeft. De lap is 22-draads linnen en heeft een behoorlijke afmeting. Daaruit is af te leiden dat haar werkgever een rijk man geweest moest zijn omdat hij Sibbel een lap van zuiver linnen schonk om op te borduren.
De merklap is volgens Susan een catalogus van de motieven die Sibbel kon borduren. Haar werkgevers konden hieruit een voorstelling kiezen en Sibbel vragen deze voor hen te borduren. Bijv. op een handdoek, als geboortetegel of huwelijkscadeau.

Ondertussen werden we voorzien van thee en stond er een heerlijke high tea voor ons klaar met allerlei lekkere hapjes, waaronder Amerikaanse snoepjes.

Morgen deel 2: De Workshop

Susan Greening Davis: de workshop

$
0
0
Gisteren vertelde ik over de Amerikaanse ontwerpster Susan Greening Davis (klik). Nadat we over de achtergrond  van Sibbels merklap hadden geleerd gingen we zelf aan de slag. Op onze tafel lag voor iedereen het volgende pakketje klaar:
Een handgeverfd vilten lapje, een houten klos, garen van The Gentle Art, een klipje en naald nr. 24. Deze naald is onmisbaar en de belangrijkste naald voor een borduurster vertelde Suzan. Er passen namelijk twee draadjes door het oog zonder dat de draad beschadigd of opstroopt.
We gingen een schaarhoudertje te maken dat versierd werd met een geborduurd motiefje van de merklap van Sibbel. Dit patroontje staat niet in het boek dus daar boften we mee.

Susan gaf nog een handige truc voor het knippen van verloopgaren. Vouw een lange draad dubbel en knip hem door. Leg een helft weg en maak hierin een losse lus, zo weet je wat de bovenkant is. Dit is belangrijk als je met verloopgaren werkt omdat je anders een abrupte overgang in je kleurverloop kan krijgen als je nieuw garen nodig hebt en niet meer weet wat goede kant is om verder mee te gaan. Doe net zo met de overgebleven draden nadat je er, een voor een, je draden hebt uitgehaald. Leg ook hierin aan de bovenkant een losse lus. Snappen jullie het nog?
Voor het pakken van een draad uit een bosje had ze nog een grappige tip: pak je draad uit het bosje en leg hem over je schouder:

Doe dit ook bij de tweede draad en voeg ze vervolgens samen. Waarom je schouder? Omdat iedereen weet dat je vaak een draad kwijtraakt als je een losse draad ergens neerlegt. Zelf kom ik op de gekste plekken borduurdraden tegen: in de was als ik die ophang, in de bijkeuken, op mijn bureaustoel etc. Ik kan dan wel altijd traceren dat dat de draad was die ik kwijt was. Ik denk vaak: "Hé, ik had toch nog een draadje of 2, moet ik nu alweer nieuw draad afknippen?" Om dit dus te voorkomen kun je de draden op je schouder leggen.

We gingen aan de slag en Susan hield een wakend oog op onze vorderingen. Er werd geborduurd, gepraat, gelachen en van de high tea gesmuld, het was kortom erg gezellig. Natuurlijk kwam het werkje niet af die middag en daarom kregen we allemaal een zakje, van een schattig Italiaans stofje, waar we onze spulletjes in konden doen. Zo raakten we niks kwijt en konden we er thuis makkelijk mee verder.  
Mocht je je nog afvragen waar het rode klipje voor bedoeld was: Susan gebruikt klipjes om stukken stof op elkaar te klemmen i.p.v. spelden. Het gaat veel sneller en het is een handige tip.
Hartelijk bedankt Susan en Annemiek voor deze gezellig middag: Thee met Susan Greening Davis.

Lavendelpatroontjes en andere freebees

$
0
0
Nu de avonden weer gaan lengen en het wat herfstig wordt in de lucht, blèh veel te vroeg, begint de handwerktijd ook weer. Deze zomer heb ik minder gehandwerkt dan andere zomers, op de een of ander manier kwam het er niet van. Hierbij wat gratis patroontjes die de laatste tijd verschenen zijn, kun je wat ideetjes opdoen.
 


Open dagen 't Quilters hûske

$
0
0
In de stromende regen vertrok een groepje Elmettes vorige week naar de open dag van 't Quilters hûske (klik). Vorig jaar waren we ook geweest en hadden een geweldige middag. Vanwege het weer was het helaas binnen maar dat mocht de pret niet drukken.
Natuurlijk waren er quilts te kust en te keur te bekijken, de een nog mooier dan de andere. Hoewel ik niet quilt blijf ik een zwak houden voor de Dear Jane, ik hoop haar nog een keertje te borduren. Het patroon hiervoor heb ik al een paar jaar in huis........
Er was een gezellige bee, een stand met oud handwerk (zie foto boven), Helena van 't Quiltershuske had oogstrelende quiltlapjes te koop en in een hoekje zat juf Elma. 
We praatten een tijdje uitgebreid bij en ontdekten dat we ons voor dezelfde workshop Chinees borduren (klik)hadden opgegeven.

Buiten in de regen stond een broccante kraampje met allerlei begerenswaardige zaken. Ik was sterk, buiten de workshop heb ik geen aankopen gedaan.

Borduren op eigen benen: de Boebgroep

$
0
0
 
Van september 2010 tot mei 2015 volgde ik met de borduurvriendin vijf keer per jaar een workshop in een borduurtechniek voor een pronkrol. We gingen hiervoor naar Annemiek van De Handwerkboetiek (klik)in Roden. Ik borduurde nog maar kort toen ik hiermee begon en wat heb ik in deze tijd veel geleerd. Hierboven zie je een deel van de lapjes met de technieken die ik maakte.
Na vijf jaar workshops geven is Annemiek hiermee gestopt omdat ze zich op andere zaken wil richten. Onze groep besloot om door te blijven gaan maar dan "op eigen benen".

Een tijdje geleden kwamen we voor de eerste keer bij elkaar. Samen met de bijna 80-jarige (!) A. bereidde ik de dag voor en vorige week was het zo ver. We hadden elkaar maanden niet gezien en gesproken dus dat was eerst aan de beurt. Toen we voldoende van elkaars wel en wee op de hoogte waren kregen we uitleg over ons onderwerp van deze dag: Zwarte Groninger merklappen.
A. en ik hadden beide het boek Zwarte merklappen uit het Oldambt (klik) van Hennie en Sjoerd Stevan (klik)gelezen en ons goed in het onderwerp verdiept. Doordat we bij Annemiek al veel geleerd hadden over verschillende soorten en stijlen merklappen konden we verbanden leggen en zagen veel overeenkomsten maar ook verschillen tussen de gebruikte motieven. Een merklap uit dit gebied kun je herkennen aan het feit dat hij met zwarte zijde of katoen geborduurd. is. Een ander bijzonder kenmerk is de Gekroonde G (klik).

Na de lunch gingen we traditiegetrouw borduren aan onze lapjes voor de pronkrol. Desgewenst kon je een klein zwart Groninger merklapje maken voor de pronkrol of verder gaan met lapjes die nog onder handen zijn. Zelf werkte ik verder aan mijn lapje met Markertechnieken.

En kijk: A. was ook naar de Susan Greening Davis (klik) workshopgeweest en had haar scharenhouder al af. Zo moet de mijne ook nog worden.

Theedoek af

$
0
0
In augustus kreeg ik borduurvleugels en aan het begin van deze maand maakte ik de kersttheedoek af. Hij is dus ruim op tijd klaar voor de Kerstdagen, hoera!

In de zomer van 2012 borduurde ik de ondergrond voor de theedoek, d.w.z. de dunne verticale en horizontale lijnen. Hierdoor ontstonden de vakjes voor de kleine patroontjes. Het is geen voorbedrukte stof met hokjes, je maakt alles zelf.
Vervolgens legde ik de theedoek een jaar in de kast omdat ik bezig ging met de lapjes voor de Souvenir.

Vorig jaar zomer borduurde ik de witte vierkante halve kruissteekjes (zie foto hierboven) en de rode lijnen en vulde ik voorzichtig het eerste hokje.

Ik ben lang bezig geweest met het kiezen van de kleuren want de aangegeven kleuren vond ik aan de donkere kant. Daarom borduurde ik de lijnen en buitenranden van de theedoek met DMC 321 i.p.v. DMC 814. Het 'duivelse" DMC 666 vond ik weer te fel en ook hiervoor gebruikte ik DMC 321. De accenten borduurde ik met zilverdraad voor een extra kerstgevoel. Er is inderdaad veel rood te zien en weinig contrahast (klik) maar ik vind de kleuren prima bij elkaar passen. Ik verheug me nu al op de Kerstdagen met deze theedoek sierlijk op tafel gedrapeerd.

Borduurpatroontjes Herfst 2015

$
0
0
Een overzicht met borduurpatroontjes voor de herfst want "Vandaag om 10:20 uur begint de astronomische herfst. De zon passeert dan de evenaar en de dag en nacht zijn nagenoeg even lang. Meteorologen verdelen hele maanden over de seizoenen en de meteorologische herfst duurt van 1 september (0:00 uur) tot 1 december (0:00 uur). 
Astronomen en de meeste andere mensen houden de stand van de zon aan en hierdoor wisselen de seizoenen jaarlijks een beetje van start- en eindtijd. Dit jaar duurt de astronomische herfst van 23 september 10:20 uur tot 22 december 05:48 uur."Bron: Weeronline (klik)









Klik hier (klik)voor herfstborduurpatroontjes van de voorgaande jaren. 

Geplukte kip

$
0
0
De grond in het kippenhok ligt bezaaid met grote en kleine veren, het is een deerniswekkend gezicht. Het lijkt wel of de grote boze wolf zich tegoed heeft gedaan aan onze schattenboutjes, maar gelukkig is dat niet het geval. Midi en Maxi zijn, zoals ieder jaar, in de rui. In september stoppen ze met leggen en laten ze hun veren vallen.

De rui is een intensieve periode voor kippen en kost ze veel energie. Daarom verwennen we ze met extra gemengde graankorrels en mogen ze weer uit het hok. De zomer brengen ze door in het kippenhok met buitenren omdat ze anders mijn groenten uit de grond graven en aanpikken.
Ze vinden het heerlijk om er uit te zijn en in de tuin te scharrelen. Even de veren uitschudden zodat ze stof en andere zaken weer kwijt zijn, het is een leuk gezicht.

Het is nu nog warm genoeg om er een paar weken zo bij te lopen en in november voordat de winter begint, hebben de dames weer een gloednieuw en warm verenpak.
Na al dat gescharrel is het heerlijk om op het tuinbankje uit te rusten en naar binnen naar de mensen te kijken. Want nieuwsgierig dat zijn kippen wel. Het spreekwoord luidt niet voor niets "Er als de kippen bij zijn".




Handwerkfestijn Hoevelaken

$
0
0
Afgelopen vrijdag en zaterdag vond het Handwerkfestijn (klik) plaats in Hoevelaken. In grote tenten was handwerkmateriaal te koop voor een habbekrats. Er was van alles te koop; tijdschriften, boeken, wol, stoffen, garens, kraaltjes, knipvellen voor kaarten maken, je kon het zo gek niet bedenken. De opbrengst was bestemd voor het Diabetesfonds en de koopwaar bestond uit donaties of erfenissen. 
Vrijdagochtend was het verschrikkelijk druk, je kon er over de hoofden lopen en er was geen doorkomen aan in de grote tent.

Gelukkig werd het na een uurtje wat rustiger en lukte het om rustig rond te kunnen snuffelen. Voor een handwerkvriendin zocht ik verschillende kleuren DMC borduurgaren met zwart label en ik slaagde voor de helft van het lijstje.
Het leuke van dit soort bijeenkomsten vind ik de sfeer en de gezelligheid. Je praat met elkaar over een boek wat de een in de hand heeft en de ander kent. Iemand kreunt dat ze veel te veel in haar winkelmandje heeft en thuis ook nog genoeg voorraad heeft. En weer een andere handwerkster kwam tot de ontdekking dat het boek wat ze wilde kopen al in haar bezit is, het is allemaal zo herkenbaar.

Dit mocht met mij mee naar huis. Ik vond scrapbags met verschillende kleuren stofjes voor een klein prijsje en de splinternieuwe Q-snap heb ik zelf niet nodig maar kon ik voor dat geld niet laten liggen. Met het boek over Turkse borduurtechnieken ben ik heel blij, leuk om over deze techniek (het zijn gewoon platsteken) te lezen, net als de Handwerken zonder Grenzen over Schwalmer borduren. Het was een heerlijke ochtend.

Speldenkussen gekregen

$
0
0
Kijk nou toch eens wat ik nog voor mijn verjaardag kreeg van een lieve vriendin. Is het muisje niet schattig en heeft ze geen handig staartje voor de garenklos? Haar ruggetje is geschikt om spelden in te prikken. Speciaal voor mij maakte de vriendin het muisje in het rood omdat dit mijn lievelingskleur is.

En dat was nog niet alles. Ze had nog een mooie (rode) felicitatiekaart met bijpassende envelop in handwerkthema voor me gemaakt. Een mapje naalden hoorde er ook nog bij. Die heb ik gelijk in mijn naaldenmapje gestoken wat ik ook voor mijn verjaardag kreeg. Wat een verwennerij, ik ben er stil van.

Ik heb alle handgemaakte cadeaus een mooi plekje gegeven op mijn kamer, zo kan ik er elke keer als ik daar zit van genieten.

Sokken gebreid

$
0
0
In juli kocht ik op Schiermonnikoog een bol sokkenwol in blauw verloopgaren. Ik had gelijk iemand in mijn hoofd om sokken voor te maken maar de borduurman zag de wol en "stond" er op dat ze voor hem zouden worden. Nadat ik het rode paar sokken (klik) voor mezelf af had begon ik gelijk met het volgende stel.

Zo breide ik op de heenreis in de bus naar Belijn en was ik zo druk bezig dat ik niet meekreeg dat de buschauffeuse de weg kwijtraakte in Bremen en we hierdoor een uur achter liepen op schema. En 's avonds in het hotel was het ontspannend om een paar toeren te breien na de hele dag door de stad te hebben gelopen.

Eenmaal thuis breide ik de sok af en duurde het even voor ik aan de tweede begon. Maar nu zijn ze klaar en de borduurman is er reuze happy mee, hij draagt ze het liefst iedere dag.

SAL Dear Jane borduren

$
0
0
 
De Dear Jane is bij velen van jullie vast bekend. Het is een quilt van 225 patroontjes die gemaakt is door Jane Stickle. In 1863 naaide Jane de laatste steekjes van de inmiddels wereldberoemde quilt; wat jammer dat ze nooit heeft kunnen weten dat er zóveel jaren later zóveel handwerksters nog steeds plezier hebben bij het werken aan de 'Dear Jane'.
Inmiddels is er ook een borduurpatroon beschikbaar en daar gaat dit blogje dus over! 

Het borduren van de Dear Jane staat al een tijdje op mijn 'to-do-list' en hier en daar heb ik gelezen dat er meer handwerksters zijn die Dear Jane op hun lijstje hebben staan. Na wat brainstormen met Marjan (klik)  hebben we bedacht dat het misschien een leuk idee is om een Dear Jane borduurSAL te starten!
Het wordt géén SAL ( 'Stitch Along Together') waarbij er met regelmaat patronen worden verstrekt of waarbij een bepaald aantal patronen geborduurd worden in een bepaald tijdschema. Bovendien is ieder vrij om het borduurwerk zo groot of klein te maken als zij/hij zelf wilt. Eigenlijk is deze SAL meer bedoeld als inspiratie of als extra 'zetje' in de rug. Iedere 1e van de maand hoopt Marjan op haar blog een foto-overzicht te kunnen plaatsen van de vorderingen van de deelneemsters aan deze SAL, net zoals bij de letterbaksal.

Hoe gaat het in zijn werk:
 

- Je zorgt zelf voor het patroon, stof en garen.
- Je bepaalt zelf hoe groot jouw Dear Jane gaat worden
- Je bent vrij in het tempo van borduren
- Wil je dat anderen je vorderingen kunnen volgen, mail dan vóór de 25e van iedere maand een foto (of meer)  naar trekharmonica@live.nl. Een persoonlijke toelichting bij de foto('s) is natuurlijk altijd leuk! Graag bij de eerste foto die je instuurt ook een vermelding van de materialen die je gebruikt.
 

- Op de 1e van iedere maand plaatst Marjan een foto-overzicht op haar blog (klik). Te beginnen per 1 december a.s. (foto's dus graag vóór 25 november a.s. insturen)
- Er is geen deadline en daarom nog onbekend hoe lang de SAL gaat duren. 

- Niets moet, alles mag! Wil je bijvoorbeeld later instappen in deze SAL, je bent welkom! 
- Ben je op dit moment al bezig met het borduren van Dear Jane, dan ben je óók welkom bij deze SAL. 

Heb je nog vragen, dan kun je die stellen aan Marjan op trekharmonica@live.nl

Enkele handige links:
- Het patroon van Dear Jane is te vinden op de site van Nelly van Es http://www.hardanger.nl/default.asp/id,872/index.html zij heeft het totale patroon als PDF beschikbaar. Op haar site staan een aantal foto's van geborduurde Dear Janes. Heb je nog borduurstof of -garen nodig, dan kun je ook op haar site terecht.

- Wil je het patroon liever in gedeeltes downloaden, dan kan dat op de site van Au Fil de Martine  http://www.aufildemartine.fr/3_10_grilleDearJane/page82_grille_dearjane.htm

Voorbeelden van enkele grote Dear Janes: 
https://www.google.nl/search?q=dear+jane+borduren&es_sm=93&tbm=isch&tbo=u&source=univ&sa=X&ved=0CC0QsARqFQoTCLzS0eH6yMgCFcLUGgodbpkKLg&biw=1364&bih=683#tbm=isch&q=dear+jane+cross+stitch

Voorbeelden van kleinere Dear Janes: 
https://www.google.nl/search?q=Quilt+Sampler+VI+van+Linda+Myers&es_sm=93&biw=1364&bih=683&source=lnms&tbm=isch&sa=X&ved=0CAcQ_AUoAWoVChMI3ueF7vnIyAIVzO4aCh2BcQOu

- Wil je meer weten of Jane Stickle zelf? Klik dan hier:  http://www.dearjane.com/ 

 
Dan rest mij nu alleen nog jullie héél veel plezier te wensen bij het borduren van de Dear Jane!

 

Workshop Chinees borduren

$
0
0
Afgelopen zaterdag volgde ik een workshop Chinees borduren bij Ien Rappoldt (klik). Ien gaat al jarenlang ieder jaar een maand naar China om in afgelopen bergdorpjes de klederdrachten aldaar te bestuderen. De handwerktechnieken die deze vrouwen gebruiken leert ze van hen ter plekke.
Omdat er geen bedrukte stoffen zijn in deze dorpjes verven de vrouwen de stoffen eerst indigo en borduren ze motieven ter versiering. Daarnaast weven ze bandjes die ze op de stof naaien en waartussen ze allerlei afbeeldingen borduren, ook stoppen is een veelgebruikte techniek
Ook hier is het zo dat de klederdracht langzaam gaat verdwijnen. De oma's kennen al het handwerk nog maar de jongere generatie al een stuk minder.

Bij aankomst stond de koffie met cake klaar en lag er voor ieder van de 11 deelneemsters een oogstrelend cursuspakket op tafel. Hierin zat een fantastisch boek over Chinees borduren, samengesteld door Ien, en o.a. synthetische zijde om mee te borduren rechtstreeks van de Chinese markt. Dat gebruiken de Chinese vrouwen zelf ook.
 
We begonnen de ochtend in een kring rondom Ien die ons van alles vertelde over het Chinees borduren. Ze legde ze ons een borduurtechniek uit die 'wevend borduren' heet. Hiervoor was het noodzakelijk om eerst de koordjes te draaien die we hiervoor nodig hadden, zo doet men dat  in China. Na de uitleg gingen we aan het werk.

De uitnodigende zijden borduurdraadjes uit het pakket werden niet aangebroken wegens knoopgevaar. In plaats daarvan mochten we een draad uit de voorraad van Ien gebruiken die hiervoor een ingenieus systeem heeft bedacht (zie foto hierboven). Je trekt zo een draad uit het garen zonder dat de boel in de knoop komt.

Het duurde even voor ik de slag te pakken had maar toen lukte het wel. De witte draadjes onder het turquoise borduurgaren zijn de koordjes die we draaiden.
Daarna was het tijd voor de lunch en Ien had een pauzewerkje meegenomen. Ze leerde ons een sterretje maken, daarvoor gebruik je een strook stevig papier. Hoe dat ook alweer ging ben ik helaas inmiddels kwijt.

Na de pauze borduurden we nog verder met de weeftechniek maar Ien riep ons al snel weer bij elkaar. Ze ging ons leren om het lijf van een vlinder te borduren met een speciale Chinese steek. Het vlindertje wordt gebruikt ter versiering van  kleding maar kan ook leuk alleen worden geborduurd.

De linker vlinder op de blauwe lap heeft het bedoelde lijf. Het was een gruwelijk ingewikkelde steek waarbij het belangrijk is steeds de stof te draaien en het geborduurde lusje vast te blijven houden. Het was doodstil toen we hiermee bezig waren, iedereen was ingespannen aan het werk.

Ien was zo vriendelijk de eerste helft van het lijfje voor mij te borduren en toen mocht ik het zelf doen. Maar dat viel niet mee. Daarna leerden we couching oftewel draad opnaaien. Dat was niet moeilijk en gaf snel resultaat.
Ook leerden we een Chinees trensje, of rupsje, borduren en de Miao-knoopjessteek. Deze lijkt veel op de Franse knoopjessteek maar je gaat met de naald nog even onder de draad door waardoor je een voller knoopje krijgt.
We oefenden dapper op deze Chinese steekjes en het ene trensje werd nog mooier dan de andere. Helaas had ik het verkeerd begrepen waardoor mijn borduurwerk er meer uitzag als rupsje Nooitgenoeg.

Ien had het lekkerst voor het laatst bewaard want het laatste uur trakteerde ze ons op schitterende geborduurde kledingstukken uit haar persoonlijke collectie. Helaas was de batterij van mijn fototoestel leeg dus kon ik geen foto's meer maken maar Helena (klik) van It Quilters huske heeft op haar blog (klik)  ook een verslag van de workshop geplaatst.

Wat een prachtige dag hebben we met elkaar gehad. En wat bijzonder om kennis te kunnen maken met handwerk van de andere kant van de wereld en zo een heel andere kijk op borduren te krijgen. Het is zo anders dan Westers borduren, de vrouwen borduren bijvoorbeeld op de achterkant van de stof.
Ook ontmoette ik een paar dames die ik alleen via het internet kende en dat was de kers op de taart.

Dank je wel Helena voor het organiseren van deze fantastische dag en Ien voor het delen van je kennis en kunde.

Isn't he lovely

$
0
0
Tijdens de workshop Chinees borduren (klik) raakte ik in gesprek met Dora en zij bleek een lezeres van mijn blog. Wat leuk om met elkaar kennis te maken. Op een gegeven moment vroeg ze hoe het met mijn kleine katje ging waarop ik antwoordde dat hij inmiddels een volwassen kater is geworden. Daar keek ze van op en ik beloofde een berichtje over de volwassen Midas te schrijven.

Van de zomer was hij hele nachten buiten, soms bleef hij meer dan een etmaal weg. Nu het kouder en natter wordt is hij meer binnen en slaapt hij graag in het rieten stoeltje in de woonkamer. Daarbij ligt hij in de gekste houdingen.

Hij is nog een jonge kater van 2,5 en heeft energie voor tien. Nu hij minder naar buiten gaat pot hij die op en moet hij die kwijt. Zijn favoriete spelletje is spelen met de kippenveer op de trap. Hij gaat op de trap zitten en miauwt met een speciaal toontje, hij roept ons. Wij weten dan dat er gespeeld moet worden en spoeden ons naar de trap.

Een tijdje geleden kwam ik onderstaand gedicht tegen en ik herkende mij en Midas daar helemaal in.


Tot slot nog een paar leuke kattenborduurpatroontjes die ik tegenkwam op het net.

Borduurpatroontjes Kerst 2015

$
0
0
Het is onderhand traditie dat ik begin november een blogje wijdt aan de borduurpatroontjes voor Kerst die al zijn verschenen. In het buitenland begint de kerstperiode vroeger dan bij ons. Gelukkig zijn wij niet zo vroeg want ik ben er nog lang niet aan toe. Toch is het handig om een beetje op tijd te beginnen met borduren voor de kerstperiode dus veel plezier met deze patroontjes.







Open dagen Kerst De Handwerkboetiek

$
0
0
Vorig weekend hield De Handwerkboetiek (klik) haar open dagen die helemaal in het teken stonden van Kerst. Daags tevoren verscheen de kerstcatalogus (klik), vol met de nieuwste kerstpatronen, recepten, ideetjes voor afwerking van borduurtjes en freebees.
De borduurvriendin en ik waren hierdoor al helemaal in de stemming om de winkel een bezoekje te brengen. We verheugden ons ook op de uitverkoop die in de oude winkel was ingericht. We hadden al gehoord dat er op donderdag een stormloop was geweest op de koopjes, wij waren er zaterdag, maar dat weerhield ons er niet van onze slag te slaan.

Na de uitverkoopwinkel bezochten we de normale winkel die sfeervol was ingericht. Overal was geborduurde kerstversiering te zien, veel daarvan in het door mij zo geliefde rood met wit.

In de vensterbanken stonden versierde kerstbomen.

Er was een hoekje met kerstborduurstofjes, -garens, -patroontjes en kleine -ornamentjes.

De schoorsteenmantel was helemaal klaar voor de komende feestdagen.

En overal waren geborduurde kerstpatronen te zien. Natuurlijk gingen we niet met lege handen naar huis. Al moet ik er bij zeggen dat de meeste aankopen die ik deed bestemd waren voor Tesselschade (klik).
De laatste weken ben ik weer aan het borduren voor hun Sinterklaas- en Kerstmarkt.



Kerstborduurtjes gemaakt

$
0
0
Vorige week kocht ik tijdens de Kerst open dagen (klik)  in Roden deze hangers. Het waren pakketjes voorzien van stof, patroontje en ornament, heel handig. De modelletjes had Annemiek zo ontworpen dat ze precies in het frame pasten. Bij de ster zie je dat de puntjes precies in de hoekjes passen, knap om dat zo op maat te maken.
Het was nog even zwoegen om het patroontje van het hartje goed geborduurd te krijgen. Omdat de hangers aan zowel de voor- als de achterkant open zijn was het wel zo mooi om ook beide zijden te borduren. De eerste keer dat ik het patroontje borduurde ging het fluitend, maar de tweede keer was een bezoeking.
Toen ik het af had was de linkerkant een kruisje hoger dan de rechter en dat kan natuurlijk niet. Dus heb ik een deel uitgehaald, opnieuw gedaan en toen alles correct geborduurd was bleek dat ik twee kleuren wit had gebruikt. En dat zag je heel goed, grr.
 Mijn garen was halverwege op en ik moest aan een nieuwe streng beginnen. Ik dacht dat ik met spierwit werkte maar dat bleek blanc te zijn. Even diep gezucht, het spierwitte garen uitgehaald en vervangen door de juiste tint wit. Het sterretje borduurde een gelukkig een stuk vlotter. 
Ik werkte de borduurtjes af en zo zijn de eerste ornamentjes voor de verkoop van Tesselschade (klik) klaar.

Kersthanger Rudolph

$
0
0
Ziezo, het Rudolph ornamentje is afgewerkt en kan nu ook in de sierradenboom. Ik borduurde hem op taupekleurige 12-draads linnen over een draadje met spierwit DMC B5200. Ook deze is weer voor de kerstverkoop van Tesselschade (klik). Het boompje is nu een stukje gevulder:
Er is ruimte voor meer hangers maar de eerste verkoop is a.s. weekend in Haren (Gr.), dus dat lukt niet meer. In december volgt er een tweede Kerstmarkt dus ik borduur dapper door. Naast de ornamentjes borduurde ik randjes voor gastendoekjes.

Niet alle randjes staan er op en ook heb ik geen foto's van het eindresultaat. Iemand anders was zo lief ze voor me vast te zetten en ik heb haar alles meegegeven zonder foto's te maken.

Ter herinnering:
Op 1 december a.s. begint bij Marjan (klik) de Dear Jane sal (klik). Verschillende borduursters hebben zich aangemeld om mee te doen, erg leuk om samen weer aan een werkstuk te werken. Ook borduursters die al met Jane begonnen waren haren haar weer uit de kast. Je kunt je foto ('s) tot 25 november sturen naar trekharmonica @ live.nl (maar dan zonder spaties).
Ik ben reuze benieuwd naar jullie foto's, wie weet krijgen we wel weer zo'n leuk overzicht als bij de letterbaksal, weten jullie nog?
Viewing all 118 articles
Browse latest View live