Het breien van de eerste toer vond ik lastig, het moest een paar keer over omdat ik op de een of andere manier de opening tussen de vierde en eerste naald niet sluitend kreeg. En ook het befaamde gaatje bij de spie vergde nog wat kunst en vliegwerk. Die verdraaide rechte hefsteek krijg ik nog wel voor elkaar maar de averechtse, pfff.
Het leuke van sokken breien is dat je het zo makkelijk meeneemt. Vorige week wachtte ik op de trein en breide op het perron een paar toertjes toen een paar oudere dames mij aanspraken. Hoe dat breide met die kleine pennetjes, zij breiden op lange breipennen.
Er ontspon zich een gesprek en ze wilden graag weten hoe de speciale breisteek ging die bij deze pennetjes hoorde (Duits of Continentaal breien (klik)). Gelukkig kende ik deze techniek en kon ik die voordoen. Ik bood hen aan de pennetjes uit te proberen maar dat durfden ze niet aan. Ze hielden zich bij hun eigen vertrouwde naalden.
Ook in de sauna breide ik in de rustpauze aan mijn sok en kreeg een vraag over die "kleine stokjes". Net als in de wachtkamer van de tandarts. Ik was een half uur te vroeg en breide de tijd lekker weg.
Nu ga ik vol goede moed met het nieuwe paar beginnen, maar wees niet ongerust er wordt tussendoor ook nog geborduurd.